Alwien Bogaart maakt beruchte excerpten

‘Mijn studie rechten ging me redelijk gemakkelijk af, alleen op ondernemersrecht ging ik altijd nat. Ik heb mezelf toen gestraft door daar op af te studeren en toen bleek dat ik het ongelooflijk interessant vond!

Die drang om dingen te begrijpen heb ik altijd gehouden. Bij DSP-groep werk ik nu ruim twaalf jaar en heb ik toch wel meer dan honderd projecten gedaan, maar het verveelt nooit. Ik blijf nieuwe dingen zien, de context verandert altijd, het enige verschil is dat ik op iets meer kennis terug kan grijpen dan vroeger. Als ik aan een nieuw project begin, kan ik me in twee of drie dagen helemaal inlezen en daar schrijf ik dan mijn beruchte excerpten over die ik met mijn collega’s deel. Ik vind dat soort uitreksels heel handig. Thuis heb ik een hele bibliotheek van allerlei onderwerpen en ik gooi eigenlijk nooit een projectmap weg.

Soms zit er weleens een onderwerp tussen dat mij bovenmatig interesseert. Voor een onderzoek voor Amsterdam Zuid, deden we onderzoek naar armoede en kon ik niet stoppen met lezen over het onderwerp. Dan zat ik op zaterdagochtend om zes uur achter mijn computer, omdat ik het wilde snappen. Waar ging het nou echt over? Door uiteenlopende stukken en rapporten hierover te lezen, zag ik dat armoede een heel geschakeerde groep mensen treft, het gaat niet alleen om mensen die van een uitkering leven, maar ook om werkende mensen en een grote groep ZZP’ers. Die diversiteit is één van de dingen die het zo moeilijk maakt om tot een sluitende aanpak te komen.

In het verleden begon ik vaak met de rapporten van het SCP en van de Raad van Maatschappelijke Ontwikkeling, die deden baanbrekende onderzoeken. De laatste tijd vind ik de SCP rapporten meer een herhaling van de vorige, maar misschien zegt dat iets over mij. Als je tien keer een stuk over hetzelfde fenomeen leest, is het lastiger om nieuwe gezichtspunten te ontdekken.

Een van mijn nieuwe favoriete thema’s is de Wvggz. Ik wist helemaal niets van die wet, maar op een gegeven moment werd ik projectleider, dus toen was dat wel handig (grijnst, red.). Dat vind ik ontzettend leuk, om meer begrip van zo’n nieuwe wet te krijgen en vervolgens betrokken te zijn bij alles wat dit voor de uitvoering door gemeenten betekent. Het is, vind ik, een vrij slordige wet. Er staan begrippen in die op verschillende manieren uitgelegd kunnen worden en er is niet altijd goed nagedacht over de uitvoerbaarheid, maar dat heeft er weer mee te maken dat het een heel gevoelig onderwerp is; vrijheidsbeperking van mensen met een stoornis of beperking. Kortom, ook hier moet ik weer moeite doen om de materie te doorgronden en dat maakt het spannend.

De thematiek vind ik ook belangrijk, ik ben wel extra gedreven om onderzoek te doen voor mensen in de samenleving die het niet makkelijk hebben. Ik collecteer bijvoorbeeld in mijn vrije tijd voor de Hartstichting en het Spierfonds, hoewel ik dat eigenlijk verschrikkelijk vind om te doen, bedelen aan de deur. Maar dan denk ik: Voor het goede doel, moet je die stap maar nemen.

Ik heb dus wel iets met het sociale thematiek en dat past ook bij DSP, aangezien onze onderzoeken vaak over mensen in kwetsbare posities gaan en we kijken hoe de zorg en het beleid voor die mensen verbeterd kan worden.

Maar, als ik heel eerlijk ben, als ik juridisch adviseur was geworden en mij met allerlei ingewikkelde bedrijfsvraagstukken bezig had gehouden, vrees ik dat ik het ook interessant had gevonden!’

www.evelienvos.com