Nynke wil weten wat daders beweegt

Nynke Piepers: ‘Als ik ergens enthousiast over ben, heb ik zo’n onderbuikgevoel. Dat geldt niet alleen voor werk, maar voor heel veel dingen. Zo’n gevoel van ‘hier wil ik écht meer van weten’. Als het over veiligheidsvraagstukken gaat, heb ik dat.

We doen nu een onderzoek naar de effectiviteit van de persoonsgerichte aanpak radicalisering. Dat is de parel van de onderzoeken die ik de afgelopen twee jaar heb gedaan. Ik spreek allemaal professionals over casuïstiek en elke keer denk ik: het is zo interessant wat jij doet! Het boeiende aan dit type onderzoek is dat ik me daardoor meer in de persoon die de misdrijven pleegt kan verplaatsen. Wat beweegt zo iemand? Welke keuzes maakt iemand? En hoe kunnen professionals hun handelen inschatten? Iemand met een radicaliseringstempel loopt onrustig heen en weer voor het centraal station; wat moet je daarmee? Ik ben heel visueel ingesteld, bij mij gaat er dan gelijk een soort filmpje lopen waarin ik het helemaal voor me zie.

Dat vind ik een van de fijnste dingen aan onderzoek doen, dat we zoveel mogelijk met de doelgroep praten, in plaats van over hen, met het doel om beleid dichterbij die doelgroep te krijgen. Nu kunnen we niet altijd met justitiabelen in gesprek gaan, maar via casuïstiek komen we toch in de buurt. Verder vind ik het prettig als ik in een onderzoek de tijd heb om veel over het onderwerp te lezen. Ik houd van het gevoel van grip op de thematiek te hebben. Sowieso vind ik het heel belangrijk om goed voorbereid gesprekken in te gaan, zodat ik daar meer diepgang in kan zoeken.

Het thema veiligheid is overigens zo breed dat veel nog nieuw voor me is. Dat maakt ook dat ik zo enthousiast blijf. Het hele spectrum van veiligheid bestaat uit allemaal weggetjes en elk onderzoek slaan we weer een ander pad in. De ene keer duiken we in de wereld van pro Justitia en laatst in de criminele inmenging in Gelderse sportclubs. In dat laatste onderzoek was de vraag van de opdrachtgever: Wat speelt hier nou eigenlijk? Dat was één groot vraagteken! Dan denk ik: ‘Oké, let’s go!’ Super interessant als alles nog openligt.

Het mooie aan werken voor DSP vind ik dat ik me ondertussen door verhalen van mijn collega’s meer maatschappelijk en politiek betrokken voel. Ik merk dat ik de krant met een andere blik lees, dat het nieuws dichterbij staat. Ik begrijp iets beter hoe beleid werkt. Verder vind ik het interessant dat ik in mijn rol mag groeien. Nu ben ik projectleider voor een opdracht en dat vraagt weer andere dingen dan alleen als onderzoeker betrokken zijn. In afstemming met de opdrachtgever luister ik anders, meer op relatieniveau, naar wat iemand echt bedoelt. Daarvoor moet ik de inhoud soms juist wat meer loslaten voor mijn gevoel.

In mijn vrije tijd houd ik me overigens niet met veiligheid bezig. Dan doe ik creatieve dingen als een soort tegenhanger. Dan ben ik lekker aan het kleren maken, schilderen of tekenen – hoewel ik tijdens het tekenen soms wel naar podcasts luister waarin journalisten een coldcase oplossen of met een dader in gesprek gaan haha!’