Oberon en het vuur voor maatschappelijke vraagstukken

‘Na drie jaar hard studeren vond ik dat ik wel een stage in een tropisch windsurf paradijs had verdiend. Ik had een plek op Jamaica bij de Nederlandse ambassade gevonden, maar een maand voor vertrek ontdekte ik dat daar een zachte, aflandige wind stond en er van surfen weinig terecht zou komen.

Op de valreep vond ik een stage op Curaçao, waar de Noordoostpassaat nimmer luwt. Bij een heel interessante organisatie; de oudste Nederlandstalige krant van de Antillen– maar deze ging na twee weken failliet. In die korte tijd was ik wel al zo gefascineerd geraakt door het land dat ik besloot hier mijn scriptie te schrijven. Sindsdien kom ik er – vaak samen met collega’s – voor onderzoek en advies.

Dat ik bij een onderzoeksbureau zou gaan werken, was net zo min mijn eerste plan. Ik was wel altijd al maatschappelijk betrokken, maar die betrokkenheid bracht me bij andere organisaties. Ik heb voor mijn studie sociale geografie een paar jaar in de gehandicaptenzorg gewerkt – waar ik een diep respect voor mensen in de zorg heb gekregen – en na mijn studie heb ik een opleiding internationale betrekkingen aan Clingendael gevolgd. Zowel de zorg als het ambtelijke bleken het toch niet voor mij te zijn.

Net nadat ik die conclusie had getrokken vertelde een oud-studiegenoot, die ik tegenkwam in de Albert Heijn, van haar werk als beleidsonderzoeker. Toen wist ik het gelijk. Dat dynamische, verschillende projecten doen, en werken vanuit een overkoepelend perspectief aan de maatschappij; dat was wat ik zocht. Na wat eerste kennismakingsgesprekken met andere bureaus waarmee het niet klikte, stuitte ik via via op DSP. Ik weet nog goed de eerste keer dat ik daar binnenliep. Wat een stoffige bende, hoe houden mensen het hier uit? dacht ik. Daar heb ik van geleerd dat je niet teveel op het uiterlijk moet oordelen, want inhoudelijk was de klik er gelijk. We deelden hetzelfde vuur voor maatschappelijke vraagstukken. Het voelde een beetje als thuiskomen.

Sinds de zomer van 2017 ben ik een van de partners van het bureau. De vraag kwam precies op het goede moment. Ik was al aan het solliciteren, ik was toe aan een eindverantwoordelijke functie en had zin om me verder te ontwikkelen, maar om zo’n rol binnen DSP te vervullen leek me gelijk het allerleukst.

Sinds ik het onderzoek doen met de nieuwe verantwoordelijkheden combineer, voel ik me nog vrijer. De organisatie stond natuurlijk al toen we hem in 2017 overnamen en de bevlogen club mensen was al harstikke goed. Maar nu kunnen we dingen anders doen, op een manier die nog meer past bij onze eigen overtuigingen en deze tijd. We investeren bijvoorbeeld nog meer in de ontwikkeling van onze collega’s, omdat we ons beseffen dat DSP eigenlijk niets anders is dan haar mensen. We willen dat zij bij ons kunnen groeien. Door opleidingstrajecten aan te bieden voor vaardigheden als proces begeleiden en advisering, waarvan wij denken dat die steeds belangrijker zullen worden, maar ook door hen de ruimte te geven verantwoordelijkheid te nemen en zichzelf te zijn. Verschillen en dwarsdenkers moet je koesteren, alleen zo kun je bijdragen aan maatschappelijke vernieuwing.’

www.evelienvos.com