De gemeente Tilburg startte in 2012 met de proeftuin gezinsmanagement. Zo kreeg een aantal Tilburgse multiprobleem-gezinnen een gezinsmanager om hen te helpen hun leven weer op orde te krijgen. In de evaluatie van dit project in 2013 wilde de gemeente niet alleen ervaringen van de gezinsmanagers en de hulpverleners meenemen, maar ook van de gezinnen zelf.

Evelien Vos interviewde deze gezinnen thuis en beschreef hun woonkamer, zorgen, dromen en relatie met de gezinsmanager. Het viel haar op dat alle vrouwen verschillende soorten problemen, maar ook eigen ideeën over oplossingen hebben. En dat alle vrouwen het liefst weer alleen met hun gezin zijn, en ‘normaal’ willen zijn.

Evelien Vos
Evelien Vos

‘Hoewel de vrouwen zonder uitzondering blij zijn met de gezinsmanagers, worden ze tegelijkertijd moedeloos van het feit dat er hulpverleners over de vloer komen.’

Uit het portret: ‘Onkruid vergaat niet’

Linda denkt even na als ik vraag hoe haar leven er over vijf jaar uit ziet. ‘Ik hoop dat Jacques dan in een huisje bij ons in de buurt woont. Ik wil niet scheiden. Ik hou heel veel van hem, maar dat zou beter zijn. Harry van Humanitas heeft ook Asperger en van hem hoorde ik dat hij en zijn partner apart wonen. Zijn vrouw woont met de kinderen en hij woont ernaast. Zoiets is perfect.’ Ze loopt met me mee door de gang. In het smalle gangetje vraag ik haar nog hoe ze het interview vond. ‘Aan de ene kant fijn, aan de andere kant pijnlijk. Ik denk nu, waarom hebben mensen niet eerder naar me geluisterd? Waarom heb ik mijn kinderen een jaar moeten missen?’

Karin Schaafsma

Karin Schaafsma begeleidde Evelien. Zij schreef eerder soortgelijke portretten in de boeken ‘Zitten op de bank’  en ‘Dicht op de huid’ voor de stadsregio Amsterdam.

Meer weten over dit project?

Bel of mail met Aniek Verwest! Zij vertelt je graag meer.