Nederland heeft het VN gehandicaptenverdrag getekend maar nog niet geratificeerd.
Een van de vragen die eerst beantwoord moeten worden is wat het voor Nederland betekent als het verdrag ook medegelding

krijgt in Caribisch Nederland. En dat betekent best veel, zo blijkt uit onderzoek dat DSP-groep samen met IdeeVersa voor het ministerie van VWS deed op Bonaire, Saba en St. Eustatius.

Verschil in rechten gehandicapten

Vooral op het terrein van de burgerlijke en politieke rechten schiet Nederland te kort. Zo is het recht op vrijwaring van foltering en andere en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling voor mensen met een handicap op de eilanden minder goed gewaarborgd dan in Nederland. Ook aan de  rechtsgelijkheidswetten valt nog het nodige te sleutelen voordat aan de Nederlandse standaard kan worden voldaan.

Ontbreken voorzieningen

Naast onvolkomenheden in het wettelijke kader vraagt ook de feitelijke situatie van mensen met een handicap aandacht. Veelal ontbreekt het aan specifieke voorzieningen. Bijvoorbeeld op het terrein van crisisopvang voor mensen met een psychische stoornis of aangepaste woonvoorzieningen voor mensen met een lichamelijke handicap.

Opleggen ondoenlijk

De bijzondere sociale en geografische positie van de eilanden maken het echter ondoenlijk om de Europees Nederlandse standaard aan Caribisch Nederland op te leggen. Het is primair aan de Haagse politiek om voor de geconstateerde hiaten een passende oplossing te vinden.

Meer weten over dit project?

Neem dan contact op met Oberon Nauta, hij vertelt u er graag meer over.