Thur heeft gevonden wat hij zocht

Home /

Interview met Thur Stadelmaier, onderzoeker DSP-groep

Thur: ‘De laatste keer dat iets in mijn werk me raakte? Voor een onderzoek naar het jongerenwerk voor een gemeente sprak ik een sociaal beheerder van een jongerencentrum. Zij vertelde me over een gebeurtenis wat een enorme impact heeft gemaakt op de jongeren in het centrum, alsook op de sociaal beheerders in de omgeving. Een ruzie tussen twee jongens van zeventien jaar oud, met twee doden tot gevolg. Ik kwam daar binnen en de sociaal beheerder liet me het altaar in de keuken zien dat zij met andere jongeren samen had gemaakt. Ze vertelde dat zij T-shirts hadden laten drukken met het gezicht van die jongen erop. Ze legde me uit hoe belangrijk het was dat in het centrum een plek was om te rouwen, omdat veel jongeren thuis zo’n plek niet hebben. Dat raakte me. Ik ben zelf gezegend met lieve zussen, ouders en vrienden, bij wie ik mijn gevoel en gedachten goed kwijt kan. Het was een eyeopener dat dit niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Bovendien raakten de sociaal beheerders me. Zij zijn zó belangrijk voor veel jongeren, bieden hen een luisterend oor en zijn écht als vrienden voor jongeren die het lastig hebben. Deze professionals moeten we leren waarderen.

Ik vind het mooi dat wij bestaand beleid met dit soort inzichten uit de praktijk kunnen aanscherpen. Toen ik daar wegliep, moest ik toch even mijn ei kwijt. Een kwartier lange spraakmemo naar mijn collega’s van het onderzoeksteam hielp me daarbij.

Dit onderzoek was mijn eerste opdracht waar ik op elk deel betrokken ben geweest: van documentanalyses, schouwbezoeken aan jongerencentra en interviews met stakeholders tot het organiseren van duidingssessies en het schrijven van de rapportage. Dit proces is voor mij enorm leerzaam geweest. Ik heb al meer een eigen stijltje in interviewen gevonden bijvoorbeeld. Ik wil het meer een gesprek laten zijn en niet een lijstje vragen afwerken. Ik wil mensen op hun gemak laten voelen, waarin gelijkwaardigheid en begrip de basis moet zijn; ik ben ervan overtuigd dat dat mooiere en betere informatie oplevert.

Veel van mijn vrienden doen heel ander werk dan ik, die zijn meer van de sales en het commerciële. Daar haal ik mijn voldoening niet zo zeer uit. Ik krijg veel meer energie als ik weet dat mijn werk bijdraagt aan een beter Nederland en mensen blij zijn met het werk dat ik doe, omdat het voor hen als persoon positief uitpakt. In mijn vorige baan ben ik erachter gekomen dat ik me meer wilde richten op deze maatschappelijke betrokkenheid en zingeving. Zonder iets nieuws te hebben, nam ik ontslag. Spannend, maar ik ben enorm blij hoe het uitgepakt heeft. Sinds ik bij DSP werk, ben ik namelijk trotser op wat ik doe en vertel ik meer over wat mijn baan inhoudt. Ik heb het gevoel dat ik elke dag slimmer word. Mijn omgeving en vrienden wat bijbrengen over thema’s en onderzoeken uit mijn werk, geeft me dan ook veel voldoening.

Deze zomer heb ik zelfs besloten om een stap terug te doen met topsport, om meer ruimte te maken voor mijn maatschappelijke carrière. Tot afgelopen jaar heb ik altijd op de hoogste niveaus gespeeld, de laatste drie jaar bij Schaerweijde uit Zeist. Deze periode heb ik mogen afsluiten met een promotie naar het hoogste niveau. Want vier keer per week trainen, zondag wedstrijden en fulltime werken viel voor mij lastig te combineren. Bij DSP vind ik het te leuk om een dag minder te gaan werken. Op een gegeven moment moet je de balans terugpakken. Het hockey heeft me veel gebracht, maar het was nu tijd om ruimte te maken voor andere dingen. Toch is dat hoofdstuk niet helemaal gesloten: sinds de zomer speel ik met veel vrienden op niveau en kan ik gelukkig ook nog mijn fanatisme goed kwijt.

Bij DSP wil ik alle aspecten van het werk meekrijgen, inhoudelijk sterker worden en thema’s eigen maken. Ik weet dat ik hier goed zit; elke dag leer ik weer nieuwe dingen van mijn collega’s en wordt mijn maatschappelijke vuurtje aangezet. Ik heb gevonden waar ik naar op zoek was.’