Mia gaat voor wat ze belangrijk vindt

‘In mijn werk word ik regelmatig door situaties geraakt. Zo werkte ik tot eind vorig jaar in opdracht van VWS als adviseur voor het coördinerend team Wet Zorg en Dwang. Vanuit dat team hielpen wij zorgaanbieders bij het implementeren van deze nieuwe wet en het goed regelen van de crisisopvang was een van de heikele punten. Regelmatig kwamen dan schrijnende casussen aan de orde waarin het niet lukte om tijdig crisisopvang voor iemand te organiseren. Zoals bij een jongen met een verstandelijke beperking die uit zijn dak ging, nergens terecht kon voor opvang, zijn huis uit moest en uiteindelijk op straat belande en uit beeld raakte. Niemand wil dat en toch gebeurt het! Als ik zoiets hoor, denk ik: dat moeten we beter kunnen regelen.

Ik moet ook denken aan een persoonlijk verhaal dat ik een jaar of vijf geleden hoorde en waar Christel (Scholten, red.) en ik het nog steeds weleens over hebben. Een regio had ons gevraagd om een visie op kwetsbare personen en beschermd wonen te ontwikkelen en op een van de overleggen, vertelde een meisje dat van beschermd wonen naar een zelfstandige woning zou verhuizen, wat voor impact die verhuizing op haar had. Wat als ik het alleen niet red? Dat was haar grootste angst. Kon ze dan nog ergens naar terug? Dat inzicht kantelde het overleg zo! Uiteindelijk is een terugvaloptie ook onderdeel van de visie geworden.

Dit soort momenten in mijn werk raken me, omdat ik het heel belangrijk vind om dingen op te lossen voor de mensen om wie het gaat. Die moeten het verschil merken. Wel grappig als je bedenkt dat ik bouwkunde gestudeerd heb en dat in die studie destijds helemaal geen aandacht voor de eindgebruiker was. Via stedenbouw, stedelijke vernieuwingsbeleid en de aanpak van achterstandswijken, kreeg ik steeds meer te maken met de bewoners en binnen DSP ben ik in 2010 in het ruimtelijk domein begonnen.

Ik werk met veel plezier in allerlei projecten, maar ik heb wel een zwak voor projecten waarin wonen en kwetsbare groepen samenkomen. Wonen is een basisbehoefte hè? Iedereen heeft er recht op en bijna iedereen is ervaringsdeskundige. Je weet wat jezelf belangrijk vind. Het is heel concreet, dat vind ik interessant.

In mijn vrije tijd ben ik hier ook veel mee bezig geweest. Mijn man Mark en ik hadden de gedeelde droom om een eigen huis te bouwen, omdat we het dan helemaal naar onze zin konden maken. Eerst hadden we het plan een eigen kavel te kopen, maar uiteindelijk zijn we in 2016 in een bouwproject met een groep andere mensen gestapt. In januari 2019 hebben we de sleutel gekregen. Heel bijzonder om samen met een groep super gemotiveerde mensen zoiets op te zetten. Ellenlange vergaderingen, samen strijden tegen de gemeente en soms ook wel ruzies onderling, maar als dan de eerste paal in de grond wordt geslagen… Dat is echt ontroerend. Dat hebben we toch gefikst! dacht ik toen ik daar stond.

In dezelfde tijd dat ik ons huis zag verrijzen, ben ik partner geworden bij DSP. Heel hectisch ja, maar heel vormend ook, die jaren. Een van de dingen die ik toen leerde en wat zowel voor mijn huis als voor het bestuur gold; is dat dingen altijd anders lopen, maar dat je altijd voor ogen moet houden wat je echt belangrijk vindt. Daar moet je geen compromissen sluiten. Niet in de inrichting van je huis en niet in je wensen voor een organisatie. Dat is gelukt en met beiden ben ik nu erg blij, ondanks dat ik soms al fantaseer over het bouwen van een volgend huis haha!’